Strona:PL Sue - Tajemnice Paryża.djvu/721

 W tem miejscu list Rudolfa kończy się następującemu słowami, które zaledwo wyczytać można:
 — Murf dokończył ten list... Myśli mi się mącą... Od zmysłów odchodzę... Ach! dzień trzynasty Stycznia.
 Przypisek Murfa był następujący:
 „Z rozkazu Księcia Jmści, winienem oznajmić fatalną wiadomość. Przed trzema godzinami, kiedy pisał ten list, przyszła księżniczka Juljanna i powiedziała, że księżniczce bardzo słabo...
 Książę zastał już konającą! trzymała na piersiach suche listki swojej róży.
 Padł na kolana przy jej łóżku i zapłakał.
 Księżniczka Amelja spojrzała na niego, siliła się uśmiechnąć i rzekła gasnącym głosem:
 — Dobry ojcze, przebacz... także Henryk... dobra matko... przebaczcie!
 Takie były jej ostatnie słowa.
 Godzinę ciągnęło się spokojne konanie...
 Kiedy umarła książę nie wyrzekł ani jednego słowa... straszne było jego milczenie i spokój... Zamknął oczy, pocałował jeszcze kilka razy, wziął listki róży i wyszedł z celi.
 Powróciwszy do mieszkania, pokazał mi zaczęty list i rzekł:
 Nie mogę pisać... Napisz do księżnej, że nie mam już córki!

KONIEC.