Strona:PL Swinburne - Atalanta w Kalydonie.djvu/51

 Czcząc ją, ty zasię powstrzymaj swe kroki
 Od pójścia za nią, wzrok swój od miłosnych
 Spotkań; nie zwracaj serca ku jej sercu,
 Iżby nienawiść nie zrodziła, synu,
 Owoców, bardziej zabójczych, niż miłość.

ALTEA. Mądryś, o królu, ale mądrość chroma;
 Tyś sprawiedliwy, ale sprawiedliwość
 Ni bogom miła jest ni Przeznaczeniu;
 Jednakie ciosy wymierzają oni
 Zarówno w prawe jak i czelne usta,
 Krew pobożnego łączą z krwią bezbożnych,
 Rażą tak święte wargi jak i kłamne...
 Dosyć... Słów mądrych brak mi i me serce
 Wraz się zapala i płonie płomieniem,
 O moje dziecko, o mój synu, z troski
 O twoją głowę; oczy mgłą zachodzą,
 Zwrócone k’tobie, o ty mój chodzący
 W zbroicy chwały; z miłości ku twoim
 Oczy me toną w mroku, łzy je palą,
 Żrące, jak ogień, i me usta milczą
 I dusza moja usycha z miłości.
 Lecz na twą rękę, na twe życie, oczy,
 Na wielkie serce, na twoje kolana,
 Które ja teraz obejmuję, synu,
 Nie gub mnie własną twą zgubą. Bo przecież
 Nie wyszła matka z niewieściego łona,
 Któraby więcej kochała. Nie było