Strona:PL Swinburne - Atalanta w Kalydonie.djvu/75

ALTEA. Powiedz, jak było, a zaś wy kwiatami
 Uwieńczcie bogów i ołtarze, wino
 I żertwię dobrym ofiarujcie niebom.

HEROLD. Nieco na północ, gdzie się bór zaczyna,
 A zaś na zachód od tych wązkich wzgórzy,
 Których potoki popłynęły ongi
 Krwią, kiedy syn twój pobił Akarnanię —
 Tam ustawiwszy się według godności,
 Baczny oszczepów uczynili przegląd
 I całej sfory; syn wyspy, Laertes,
 I młody Nestor gereński, Panopej,
 Cefej i Ancej, mężowie najtęższych
 Mięśni w Arkadyi, z ukosa patrzący
 Na arkadyjską dziewkę Atalantę,
 Gdy z dwoma psami stanęła tuż obok,
 Co, szarpiąc smyczę i z warg pozbawionej
 Kufy kły białe szczerząc, płomienistem
 Strzelały okiem. Z ramion, naodzianych
 Błyszczącą zbroją, zwisał kołczan, brzęcząc
 Pękiem pierzastych pocisków, a obok
 Łuk połyskiwał; przy niej Meleager,
 Słońce wiosenne, które każdą gałąź
 Kwiatem odziewa i zielenią, chwała
 Śród mężów lichszych; poza nim Ifikles,
 A zaś poza tym, który dwukształtnego
 Powalił byka, stanął Pirytous,
 Boski Eurytyon oraz Eacyda,