Ta strona została uwierzytelniona.
GŁOS DZIADKOWY O RESTAURACYI KOŚCIOŁA PARAFIALNEGO W... PORĘCINIE.
Nuta jak na str. 112.
Niekze se spocznie na kwile dziadzina,
Toli wędruje jaze ze Poręcina,
A razem z dziadkiem beło mnogo luda
Uźreć te cuda —
Chodziły wieści po najdalsze strony,
Że w onem mieńscu straśne farmazony
Ozgościły się w djabelskiej kompanii
W księżej plebanii.
Mówiom że jakiś, Boże odpuść, malarz
Co na piechote tam po prośbie zalazł
Teraz se żyje niby brat ze bratem
Z Xiędzem Prałatem!
Cała plebania wysługuje mu sie
Na poświęcanym jada se obrusie
Miódmałmazyję znoszą temu lichu
W świentym kielichu.
- ↑
W notacji poprawiony został błąd w druku, zamieszczono prawdopodobną wersję. Ostatnia nuta każdego z czterech pierwszych taktów w druku miała tylko jedną kropkę (przez co metrycznie jej długość nie wypełniała całego taktu). Drugą możliwością, prócz zapisanej, jest ta, że układ ostatnich dwóch nut w każdym z tych czterech taktów to ósemka i ćwierćnuta z kropką.
- ↑ Nut w skanie tej strony nie ma; dołączone zostały ze str. 112 przez zespół Wikiźródeł.
