uczucia rodzinne, zagoryczone w stosunku do matki i siostry. Kiedy młodziutka herytiera zaręczy się z hr. Mniszkiem, pokocha młodego człowieka całem sercem i nawzajem jest przez dwoje młodych serdecznie kochany. Odtąd liczy czas wedle tych krótszych lub dłuższych ucieczek. W r. 1845 spotyka się cała gromadka w Dreźnie, stamtąd włóczęga po Niemczech, Belgji, Holandji; wreszcie — cóż za radość! — pani Hańska i jej córka, mimo, że nie mając pozwolenia, za paszportem siostry i siostrzenicy Balzaca, wykradną się do Paryża. W tym samym roku jeszcze spotkania w Baden-Baden, w Neapolu, w Rzymie. Każda z tych podróży w towarzystwie ukochanej jest dla Balzaka jednem upojeniem. Wreszcie — wieść pełna radości i niepokoju — przez kilka tygodni żyje Balzac
Strona:PL Tadeusz Boy-Żeleński - Pani Hańska.djvu/062
Ta strona została uwierzytelniona.
