Strona:PL Tarnowski-Szkice helweckie i Talia.djvu/014

Ta strona została przepisana.
Wschód słońca z Rigi.[1][2]
List do P.




Ciemno było – jak w duszy, co nawpół zła-
                                 mana,
Składa skrzydła w otchłanie zwątpień zapa-
                                 trzona,
Ale co wkrótce nową siłą uorlona,
Wzleci – –
           Noc już konała bliska swego rana.
Nocowałem u szczytu, a przed dniem zbudzony,
Mogłem budzić jaskółki (choć arcystrudzony),
Z kijem, co ojcem mógł być srebrnych pasto-
                                 rałów,
Zakończonym w róg gemzy, darłem się do góry,
I wszystko spać się zdało wśród dzikiej natury
Prócz zdrojów, we mgle grających pieśni nocnych
                                 chorałów.
Na kiju tym nazwiska były wypalone
Szczytów, które zwiedziłem. Tak po drodze życia

  1. Rigi, góra Szwajcarska 10,000 stóp mająca, od Rzymian zwana mons rigidus.
  2. Przypis własny Wikiźródeł Rigi - patrz artykuł w Wikipedii.