Strona:PL Tarnowski-Szkice helweckie i Talia.djvu/072

Głos

Patrz mi w oczy!...

(Akordy zwolna ustają)

  Nikt mnie tu nie mógł milej przywitać, jak ta piosenka – niegdyś nuciłam ją dzieckiem, nie rozumiejąc jej prawie, dziś śpiewam z jakąś dziwną tęsknotą… z uczuciem jakiejś próżni w sobie… przeszłość moja już za mną. – –

Pułkownikowa

  Pomówiemy o tem – chodź do ogrodu – pokażę ci z bliska nasz Boh, a Bohowi naszą Rusałkę….

Olga

  Chodźmy – ale pani pozwoli tę książkę…

(Odchodzą.)

---

Ogród nad Bohem – w dali widok rozległy na stepy – wokoło stare drzewa – z boku chłodnik zielony. – Olga w chłodniku sama – czyta mocno zajęta – naprzeciw ukazuje się wsparty na lasce Edmund i niewidziany wpatruje się w nią.

Edmund

(Po chwili.)

  W istocie trzeba by być ślepym… (prze-