Ta strona została przepisana.
»Miłość zdeptano, dom w ogień pchnięto,
Imie skalano, z kraju wyklęto!
Morze tułacza przyjmie, przechowa —
Ale Radości życia, bądź zdrowa!« —
PIEŚŃ XV.
Ustawa Wikinga.
Treść.
(Rozjazdy i boje morskie Frytjofa. — Ustawa przezeń dla towarzyszów wygnania skreślona. — Tęsknota po kraju i Ingebordze. — Powrót w strony północne.)
Pustynię mórz wokół obleciał jak sokół,
Co z ptastwem w powietrzu ma sprawę,
Ustawę obmyślił, bojanom ją skreślił.
Poznajmyż Wikinga-Ustawę.
Namioty precz z łodzi!
W budowach sen szkodzi:
Tam czyha wróg w kącie ukrytym.
Na tarczach, pokotem,
Pod niebios namiotem
Spać słodko, z orężem dobytym!
Choć będzie u ciebie
Miecz w łokieć, jak w Niebie
U Freja[1] (młot Thora czyż duży?) —
- ↑ Miecz Freja był krótki, łokciowy, ale miał własność walczenia z wrogiem sam przez się.
