Strona:PL Tegner - Frytjof.djvu/19

tyckiej mowie Fjorgina) powija mu żonę Fryggę. Z tego stadła rodzi się liczne potomstwo, które z Odynem władzę nad światem podziela, ale ta rodzina niebieska, na której czele stoją Odyn i Frygga, nie odpycha od siebie i innych istot, nawet z rodu samych olbrzymów, i z nimi dozwalają swej rodzinie małżeństwy się kojarzyć. Ale tradycja o Odynie, jako wodzu kolonii, przybyłej ze Wschodu, (o której niżej powiemy), i podanie o Odynie jako Bogu, dają prawo fantazji skandynawskiej urządzać hijerarchiją niebieską na podobieństwo ziemskiej. Jak Odyn-Wódz ma XII Dijarów (wodzów podrzędnych), tak Odyn-Bóg ma XII Asów (bogów), z którymi i władzę podziela i obraduje codziennie.
 Nim atoli dotkniemy hijerarchii niebieskiej Asów, obejrzyjmy wprzódy scenę na której się ich działalność odbywa.
 Na ukształconej z ciała Ymera ziemi, środkowe, wynioślejsze miejsce obierają na swój pobyt bogowie (Asy i Asynie) i mianują je Asgord, tojest Asów siedlisko. Tam budują dla siebie pałace i wznoszą dla Odyna tron Hlidskialf, z którego, okrom Odyna, nikt nie ma prawa na świat poglądać. Za Asgordem leży druga część ziemi zamieszkana przez ludzi, Midgord, a za Midgordem (opasanym dokoła wysokiemi ściany z brwi Ymera dźwignionemi) ciągnie się aż do morza Jottenhem (siedlisko olbrzymów, Jottów) ze stolicą Udgord, w której główny przedstawiciel Zła, król olbrzymów Lok panuje. Właściwie taki jest pierwiastkowy obraz ziemi, siedliska bogów i olbrzymów; ale z czasem poezya skandynawska zmienia tę panoramę. Jak u starożytnych Greków początkowy pobyt bogów — góra Olymp — przestała być ziemską siedzibą bogów, wzniosła się w błękity, i stała się niebem,