nów przechodzi, zanim nie błyśnie mu kiedyś odebrane mu ongi światło i słowo Boże.
Dnia 20 grudnia 1812 roku w katedrze lundzkiej odbyły się prymicye Tegnéra. Od tej chwili, poświęcony nowo obranemu zawodowi, rozlicznemi mowami akademickiemi w duchu czysto religijnym odzywa się niepospolity mówca, myśliciel i poeta zarazem. Kościół tu i wszechnica podały sobie braterskie dłonie w osobie Ezajasza Tegnéra, którego duch wzniosły w imieniu obojga zarówno przemawiał złotą harfą poety. Płynęły pieśni rok po roku i coraz to nowym akordem szwedzką bogaciły poezyą. Wtej epoce zasłynął przedewszystkiem dłuższy poemat niepospolitej wartości, obraz czysto religijny, nacechowany temi gorącemi barwami serca i wiary, które się napotyka w Tegnérze.
Poemat ten, uwieńczony przez akademią szwedzką, namaszczony jest ręką kapłana. Tytuł i tło obrazu „Pierwsza Komunia“ bogate zaiste dla religijnego pieśniarza pole — na którem komentarzy poemat nie potrzebuje.
Jest to jedna z najsłynniejszych pereł religijnej literatury skandynawskiej, dzieło prawdziwie pomnikowe, nacechowane uczuciem prawdziwej i wzniosłej wiary — natchnione duchem poetycznym — prawdziwej i niezachwianej miłości Bożej — wszech Chrystusowego kościoła — która, bez względu na wyznanie, serce porywa i kwiatem poezyi, jako niezrównana idylla chrześciańska, Pańskie nam stroi ołtarze.
Zachwycony tem arcydziełem poety, odważyłem się przyswoić je literaturze naszej w wiernym przekładzie — starając się, o ile to możliwe, zachować mu koloryt i harmonią oryginału. Tłumaczenie to wyszło nakładem i drukiem J. Leitgebra r. 1883 w Poznaniu.
Nadszedł rok 1818, pamiętny koronacyą Jana Karola XIV. Na tę uroczystość pospół z innemi znakomitościami kraju powołano Tegnéra do Sztokholmu. W czasie tego pobytu w stolicy mianowany doktorem teologii, solennie w katedrze upsalskiej dnia 15. października był promowowany. W kilka miesięcy później zajął poeta należne sobie już oddawna miejsce, teraz śmiercią hrabiego Oxenstjerna osierocone, w gronie 18 członków akademii
Strona:PL Tegner - Ulotne poezye.djvu/25
Ta strona została skorygowana.