Strona:PL Teodor Jeske-Choiński-Gasnące słońce Tom I.djvu/038

obecnym w obozie pretoryanów przy poświęceniu nowego sztanduru. Boski Marek Aureliusz przemówił serdecznie do naszej dzielnej gwardyi, dziękując jej za waleczność w wojnie z Partami.“
 — Opuść wiadomości dworskie — wtrąciła Tullia. — Zobacz, czy niema dziś jakiego ciekawego widowiska.
 Hiparchos czytał dalej:
 — Z Afryki przybyły cztery słonie, które trybun Publiusz Kwintyliusz Warus nabył z zamiarem pokazania ich obywatelom Rzymu w dniu igrzysk pretorskich.
 — Publiusz Kwintyliusz? W takim razie wrócił już trybun do stolicy...
 — Mówił mi klient Lucyusz, że przesławny trybun znajduje się od dwóch dni w Rzymie.
 — Czy nie wiesz, gdzie zamieszkał?
 — W starym dworcu, obok nas.
 Tullia uniosła palcami suknię i pokazując na niej przypalone miejsce, zapytała:
 — Kto dziś prasował? Czy ty, Mimut?
 Młoda niewolnica, z dużemi, piwnemi oczyma gazeli, przypadła do jej stóp z cichym jękiem.
 — Ty wiesz, pani — szepnęła pobladłemi usty.
 Tullia klasnęła w ręce. A gdy na znak ten wbiegł do gotowalni wywoływacz, rozkazała:
 — Obnażysz Mimut, przywiążesz ją do słupa i każesz ją dozorcy osmagać. Czy nie pytał jeszcze nikt o mnie?
 — Przesławny pretor Marek Kwintyliusz zapowiedział pozdrowienie — odpowiedział niewolnik, chwytając dziewczynę za włosy.