Strona:PL Teodor Jeske-Choiński-Gasnące słońce Tom I.djvu/113

 — Gdyby zamiast Marka Aureliusza, siedział inny imperator na Palatynie, obdarzyłby cię wolnością. Ale ten...
 Machnął pogardliwie ręką, wyciągając uszy w stronę gladyatorów.
 Szermierze cyrkowi obejrzeli się na mówiącego, potem na siebie, i zamilkli.
 A Rzymianin ciągnął dalej, rozglądając się chytremi oczami wokoło:
 — Ten kocha tylko książki i Greków i nie szanuje obyczajów rzymskich.
 Kiedy mu nikt nie odpowiedział, zwrócił się do Germanów:
 — Gdyby nie imperator Lucyusz Werus, nie wartoby żyć w Rzymie.
 Teraz odezwał się Herman:
 — Uszy swoje zanieś gdzieindziej, bo widzisz, że ci nic do nich nie wpada. Nie zarobisz pod „Łabędziem“ na obiad jutrzejszy.
 Głośny śmiech najbliższego otoczenia wtórował słowom setnika.
 — Nadeszły ciężkie czasy dla szpiegów — szepnął Herman do prefekta — kiedy szukają zarobku pod „Zielonym Łabędziem“.
 Obywatel rzucił naokoło siebie złem spojrzerzeniem kota, przydybanego na kradzieży, i opuścił szynk, przeprowadzony groźbami gladyatorów.
 — Lichy to teraz proceder — mówił ten, który zabił pięciu przeciwników, nizki, krępy Germanin z karkiem byka. — Na gladyatorów i plebejuszów polują, bo zabrakło patrycyuszów.
 — Ale i wasz zaczyna się psuć, kiedy stać cię. tylko na „Zielonego Łabędzia“ — zagadnął Herman-