Strona:PL Thierry - Za Drugiego Cesarstwa.djvu/91

 Przed magazynem z bronią gapiło się wielu ciekawych, przyglądając się pałaszom i dubeltówkom, karabinom i rewolwerom. Marceli machinalnie zatrzymał się przed wystawą i patrzył na mordercze narzędzia, błyszczące tak niewinnie w świetle gazowém. Jeden szczególniéj rewolwer, oprawny w kość słoniową, zwrócił jego uwagę; był maleńki, zgrabny, lekki, istny klejnocik.
 „Znam węzeł silniejszy niż małżeństwo — zabrzmiało mu w uszach; — kiedy ukochana istota nas zdradza, trzeba ją zabić...”
 Marceli cofnął się, ale za chwilę powrócił, i nieprzepartą pchnięty siłą, wszedł do magazynu.
 — Czego pan sobie życzy? — zapytał właściciel.
 — Ile kosztuje ten rewolwer, oprawny w kość słoniową?
 Kupiec wziął broń z wystawy.
 — Istne cacko, system angielski, wyrób nieporównany... Sześćdziesiąt franków.
 Marceli rzucił na stół pieniądze i skwapliwie pochwycił zabójcze narzędzie.
 — Dodajemy darmo pudełko nabojów — odezwał się kupiec.
 — To zbyteczne... Może mi pan nabijesz rewolwer?
 — I owszem... Włożyłem sześć nabojów, będzie czém poczęstować tych, którzy panu wejdą w drogę.
 Marceli wsunął broń do kieszeni i wyszedł spiesznie.
 Na bulwarze dorożki zwolna przejeżdżały; Marceli wskoczył do jednéj.