Jeżeli się w noc Sylwestrową milcząc wpatruje w piec, spostrzeże się tam coś dobrego lub złego, czego należy się spodziewać w roku przyszłym[1].
Otwiera się na chybił trafił śpiewnik albo Biblję, określiwszy przedtym, po której stronie, po prawej lub po lewej, i który wiersz ma być czytany. Tym sposobem znalezione miejsce zawiera wskazówki o losie, jaki ma spotkać wróżącego w roku przyszłym[2].
Albo w wieczór Sylwestrowy chowa się śpiewnik pod poduszkę, po przebudzeniu się zaś otwiera się go i tym sposobem otrzymuje się wskazówkę o losie swoim[3]. Numer odkrytej pieśni jest zarazem liczbą losową. (Dąbrówno).
W bardzo starych wydaniach śpiewników, znajduje się pieśń[4] złotego abecadła; „W Bogu tylko pokładaj ufność swoją” itd., pieśń, której 25 wierszy zaczyna się 25 literami alfabetu.
Otóż w noc Sylwestrową, pisze się te 25 liter oddzielnie na kartkach i wyciąga się trzy takie kartki, trzy wypisane na nich litery oznaczają właśnie wiersze tej pieśni, które szczególnie do serca wziąć należy. (Margrabowa).
Rzuca się pieniądz do wody. Po dźwięku rozpoznaje się, czy kogoś czeka jaka choroba. Jeżeli pieniądz z miski wyskoczy, oznacza to śmierć. (Działdowo).
Szczególnie liczne są wróżby, do których uciekają się młode dziewczęta, pragnące wyjść za mąż. Udają się one do otwartej wody bieżącej, mającej dno kamieniste, chwytają pełną garś żwiru, przynoszą do izby do światła, wysypują na talerz i badają go starannie. Jeżeli kamyczków jest do pary, w takim razie dziewczyna w przeciągu następnego roku wyjdzie za mąż; jeżeli nie do pary, — zostanie niezamężną; jeżeli zaś pomiędzy kamykami znajdzie się do tego robaczek, dziewczyna będzie miała dziecko, nie wychodząc za mąż. (Margrabowa).
- ↑ Porówn. Kalendarz ludowy, nr. 32.
- ↑ Nieco inaczej w Kalendarzu ludowym, nr. 37.
- ↑ Hart. Zeitung, 1866, nr. 8.
- ↑ Chodzi tu prawdopodobnie o 64 psalm Dawidowy, który się zaczyna od tych słów właśnie; że jednak pierwszy wiersz ma się zaczynać od litery A, jak to jest w niemieckim: Allein auf Gott setz dein Vertraun, więc oczywiście autor mówi o jakimś śpiewniku niemieckim, wobec czego zachodzi pytanie: czy w rzeczy samej lud mazurski wróży według śpiewników niemieckich? (Przyp. tłum.).
