Ta strona została uwierzytelniona.
5.
Leci motyl, leci pszczołka,
Wdzięki widzieć, słodycz skradać,
Do róży i do fiołka,
Leci motyl, leci pszczółka
Już koło wdzięcznego ziółka;
Koło Zosi, nie mam siadać;
Ona róża, a ja pszczółka,
Chcę wdzięk widzieć, słodycz skradać.[1]
6.
Zabelko wdzięczna i luba,
Na twój widok czuję trwogę;
Gdzież moje męstwo, gdzie chluba,
Zabelko piękna i luba?
Patrzeć na cię — pewna zguba,
A ja nie patrzeć nie mogę.
Zabelko wdzięczna i luba,
Na twój widok czuję trwogę.[2]
- ↑ Str. 13. Zosia — Zofja Malewska. W innych rękopisach zamiast „koło Zosi“ — „koło Józi“. Józia — bliżej nieznany ideał Filaretów; zob. Koresp. Fil., II, 216; IV, 92.
- ↑ Str. 13. W innych rękopisach zamiast „Zabelko“ — „Johalko“, albo „Marylko“. Johalka, Joasia, Johasia — chwilowy ideał Mickiewicza, który pierwotnie jej przypisał balladę „To lubię“ ; zob. Kallenbach, O nieznanych utworach Mickiewicza (Lwów, 1909), 32. Marylka — Maryla z Wereszczaków Puttkamerowa.
