Ta strona została uwierzytelniona.
31.
Dziewczę, wróć mi moje serce,
Lub mi wzamian oddaj twoje,
Póki ogień tli w iskierce,
Dziewczę, wróć mi moje serce.
Zdradni tylko przeniewierce:
Biorą cudze, kryjąc swoje.
Dziewczę, wróć mi moje serce,
Lub mi wzamian oddaj swoje.[1]
32.
Przysięgałem przed obrazem
Nie kochać do życia kresu,
Znowu kocham jednym razem,
Choć przysiągłem przed obrazem.
Serce stało się żelazem,
Lecz ty masz serce z magnesu —
Znowu kocham jednym razem,
A kocham do życia kresu!
- ↑ Str. 25—26. Triolety 30—31 są warjantami utworów Minasowicza z „Pamiętnika warszawskiego“ (1816), 456.