Ta strona została uwierzytelniona.
Ponad góry Uskałyka
Wybłyska poranna zorza...
Sercem już jestem przy tobie,
Choć okiem błądzę po niebie,
Wdzięczny sen wznawiając w sobie,
W rannej zorzy witam ciebie.
2.
Wspomnij o mnie, gdy noc znika,
Gdy we złociste przestworza
Ponad ujściem Uskałyka
Nurza się wieczorna zorza...
Ja ślę w nieba tę myśl tkliwą,
Którą żywię bezustanku:
„Bądź niewinną i szczęśliwą
„Do wieczora, jak w poranku”.
Orenburg.
Kosarzu, kosarzu,
Powiedz młody człecze,
- ↑ Str. 34. Tytuł tego wiersza podano według pierwodruku w wyd. Czubka „Poezya Filomatów“, I (Kraków, 1922), 338.
