Strona:PL Triolety i wiersze miłosne Tomasza Zana 47.jpg

Ta strona została uwierzytelniona.

decznego druha Mickiewicza i Zana. Odpis rzeczony, obejmujący 27 trioletów, w tem 9 we wzmiankowanym autografie nieumieszczonych, znajduje się w posiadaniu krewnej Zofji Malewskiej, p. z Brochockich Karpińskiej i został nam łaskawie udzielony przez prof. Witolda Klingera. W druku znano dotychczas tylko 13 trioletów, ogłoszonych z kopji współczesnej przez Wł. Korotyńskiego w „Tygodniku powszechnym” z 1885 r.
Wybór „wierszy miłosnych i albumowych” wydrukowano według autografów, przechowywanych w rodzinie Tomasza Zana.

Str. 11. Jest to właściwie triolet Minasowicza, drukowany w „Pamiętniku warszawskim“ z r. 1816, str. 456, nieco tylko przez Zana zmieniony i zapewne dla objaśnienia poprzedzony w autografie wyrazem „Wzór“. Inny warjant tego trioletu pomieścił Zan w sztambuchu pani Salomei Bécu, matki Juljusza Słowackiego — zob. „Ateneum“, II (1895), 90.
Str. 11. „Celina“ — bliżej nieznana postać niewieścia, uwielbiana przez Filaretów; zob. Archiwum Filomatów, Korespondencja, V, 95, 287.
Str. 12. W innych autografach i odpisach trioletów zamiast „wróć dziewczę“ — „wróć Feli“ albo „wróć Zulko“. Feli — Felicja Micewiczówna, uczennica na pensji Deyblów w Wilnie, przedmiot platonicznej miłości Zana, uwielbiana przez Filaretów pod mianem „niebieskiej Feli“ i uwieczniona przez Mickiewicza w „Pieśni Filaretów“. Była córką marszałka pow. wiłkomierskiego, Dominika Micewicza; około r. 1825 wyszła za marszałka pow. kowieńskiego, Ignacego Wilamowicza, a po jego zgonie w r. 1830, za Filaretę Napoleona Nowickiego; zmarła w r. 1883; zob.: „Kłosy“, XLV (1887), 305 sq.; Koresp. Fil., passim. Zulka, albo Zabelka, Izabelka — Izabela Łuczkówna, również uwielbiana przez Filaretów.
Str. 13. Zosia — Zofja Malewska. W innych rękopisach zamiast „koło Zosi“ — „koło Józi“. Józia — bliżej nieznany ideał Filaretów; zob. Koresp. Fil., II, 216; IV, 92.
Str. 13. W innych rękopisach zamiast „Zabelko“ — „Johalko“, albo „Marylko“. Johalka, Joasia, Johasia — chwilowy ideał Mickiewicza, który pierwotnie jej przypisał balladę „To lubię“ ; zob. Kallenbach, O nieznanych utworach Mickiewicza (Lwów, 1909), 32. Marylka — Maryla z Wereszczaków Puttkamerowa.
Str. 16—17. Triolety 12—13 pomieścił Mickiewicz w „Dudarzu“, zaznaczywszy, że Zan był ich autorem.
Str. 21. „Aniela“ — Aniela Łuczkówna, chwilowy ideał Mickiewicza w r. 1817; zob. Koresp. Fil., I, 30 i nast.
Str. 25—26. Triolety 30—31 są warjantami utworów Minasowicza z „Pamiętnika warszawskiego“ (1816), 456.
Str. 29. Piosnkę tę Zan napisał prawdopodobnie dla Zofji Malewskiej, którą kochał idealnie, dając wyraz swego uczucia w listach po-