syłanych do niej z więzienia. Warjant tej piosnki, p. t. „Śpiewek ukraiński“ był drukowany w noworoczniku „Znicz“, wydanym przez Józefa Krzeczkowskiego (Wilno, 1834), 85.
Str. 34. Tytuł tego wiersza podano według pierwodruku w wyd. Czubka „Poezya Filomatów“, I (Kraków, 1922), 338.
Str. 35. Uskałyk — wieś na Uralu, gdzie Zan czas jakiś przebywał. Warjant tej piosenki, przeznaczonej dla Zosi Puttkamerówny, córki Maryli, w wyd. „Żywot i korespond. T. Zana“ (Kraków, 1863), 49.
Str. 35. Anna Ciołkowska — córka półkownika, w którego domu Zan był nauczycielem dzieci podczas pobytu w Orenburgu.
Str. 41. „Ständchen“ — serenada.
Str. 42. Bienica — własność Szwykowskich w powiecie oszmiańskim. Zan po powrocie z wygnania odwiedzał tam Olimpję z Przezdzieckich Franciszkową Szwykowską, swoją niegdyś uczennicę na pensji p. d’Abry w Wilnie.
Str. 42. „Dziwy“ — bożyszcza pogańskie, czczone na Białejrusi. „Bogdo-oola“ — „święta góra“, w pojęciu plemion mongolskich na Uralu miejsce czasowego przebywania Dalaj Lamy.
Str. 44. Wiersz ten wpisał Zan do sztambuchu Ludwiki z Pągowskich Kostrowickiej; zob. Chrzanowski, Okruchy literackie (Warszawa, 1903), 153.
Str. 45. Joanka — uczennica na pensji Deyblów w Wilnie. Warjant tego wiersza w „Poezji Filomatów“, I (1922), 344.
Str. 45. Stefan Dąbrowski, Filareta, przyjaciel Zana.
.jpg)
