Strona:PL Trolopp - Tajemnice Londynu.djvu/112

całą gwałtowność jéj miłości. — Myliła się jednak. Pomięszanie Maryi było tylko oznaką przesilenia ciągłych, dotykających ją cierpień. Pojęła ona całe znaczenie wieści biegających o markizie; zrozumiała, że nadchodzi godzina, w któréj trzeba będzie działać z namysłem, a jéj wahająca się natura doznała stokroć mocniejszego uczucia od tego, jakiego doznaje każda dziewica w chwili stanowczego przyjęcia ręki tego, który ma być jéj mężem.
 Lady Campbell ulitowała się nad nią i nie pytała o nazwisko narzeczonej Rio-Santa.
 — Markiz bardzo się zmienił, rzekł kawaler Angelo Bombo.
 — Nie do poznania, dodał major Borougham.
 Sir Paweł Waterfield powiedział także cóś podobnego, a doktor Muller odezwał się swoim gardłowym rykiem, którego używają Niemcy, gdy chcą co potwierdzić.
 — Cóżeście znowu upatrzyli do tego kochanego markiza? spytał vice-hrabia de Lantures-Luces.
 — Zakochał się, odpowiedzieli chórem czteréj wśpomnieni dżejntlmenowie.