Strona:PL Trolopp - Tajemnice Londynu.djvu/187

 Edward spuścił rękę i spojrzał na Boba.
 — Dałem ci zlecenie, rzekł.
 — Tak jest! i dla tego to pozwoliłem sobie powitać Waszę Wielmożność... Chodziłem za panienką... za panienkami, bo ich jest dwie, i jeszcze przy nich jakiś chłystek, co czyni trzy osoby... Ale, ale, pytał mię jak się Wasza Wielmożność nazywa.
 — Kto?
 — Chłystek... i za moje trudy dał mi pięknego suwerena.
 — I powiedziałeś mu?
 — Ani słowa, Wasza Wielmożności, ani słowa,.. To nie źle zapłacone, nie prawdaż?
 — A gdzież mieszka ta młoda panienka?
 — O! Wasza Wielmożność nie będzie potrzebowała najmować kabryoletu dla odwiedzenia jéj, i powiedziałem sobie natychmiast: to jakby na umyślnie!...
 — Gdzież ona mieszka? przerwał zniecierpliwiony Edward.
 Bob-Lnltern znowu przywołał swój szyderczy uśmiech.
 — Można stąd do niéj ręką dostać, odpowiedział, na przeciwko Waszéj Wielmożności, po drugiéj stronie ulicy.