Strona:PL Trolopp - Tajemnice Londynu.djvu/255

tylko nic nieznacząca sprzeczka, która nie pociągnie za sobą złych skutków...
 Jakób zwolna opuścił siwą swą głowę.
 — Wszystko co dotyczę honoru Percewalów jest ważném, rzekł, a pan mój nie należy do rzędu ludzi, którzy napróżno biorą broń swoję... Wkrótce będzie południe... a pan wyszedł o siódméj rano!...
 I schwycił się oburącz za głowę.
 — O Boże! Boże! ty nie dopuścisz, aby stary Jakób doczekał takiego nieszczęścia!
 — Biédny Jakóbie, przerwał Stefan, który sam siebie uspokoić pragnął, niesłusznie się lękamy. Frank od wczoraj nie mógł się z nikim na seryo pokłócić.
 — Pau mój nie widział się z nikim, był tylko na balu u lorda Trewor.
 — U lorda Trewor! zawołał Stefan, jakby piorunem rażony.
 Potem dodał smutnie:
 — Markiz de Rio-Santo!
 Jakób spojrzał na niego zdumiony.
 — Markiz, powtórzył z pogardą, markiz de Rio-Santo! Wszyscy ci cudzoziemcy są najmniéj markizami; poczytywaliby sobie za ubliżenie być