Strona:PL Trolopp - Tajemnice Londynu.djvu/283

nie nasuwało mu się mimowolnie. Ale nic nic usprawiedliwiło takiego podejrzenia:
 — Nie pani, tak mniemać nie mogę, oderwał się po chwili.
 Lady Ofelia westchnęła.
 — W każdym razie, mówił dalej Stefan, niebezpieczeństwo już minęło... Gdy Frank odzyskał mowę — a temu dopiéro pół godziny — piérwszem słowem które wymówił, było nazwisko drogiéj mu osoby...
 — Miss Trewor?...
 Stefan skłonił się i tak dalej mówił:
 — Drugiem było twoje imię, pani.
 Harbina bardziej się zmięszała.
 — Moje imię? rzekła, tak jest... Mniemam że wiém dla czego... Wczoraj, na balu w Trewor-house, prosiłam pana Franka Percewal,.. i w istocie bardzo ubolewam, że rana nie dozwala mu...
 — Przysłał mnie w miejsce swoje, rzekł Stefan.
 — Pana!... pan Percewal nie może mniemać... To co mu miałam powiedziéć, jest rzeczą bardzo poufną...
 — Jestem jego najlepszym przyjacielem.
 — Nie wątpię panie, ale nie mogę...