Strona:PL Trolopp - Tajemnice Londynu.djvu/347

 — Nie rozumiem cię pani, przerwał z uśmiechem Rio-Santo. Przybyłem tu pomówić z panią Oo Paryżu... Jakież nam pani przywozisz wiadomości z Francyi, jeżeli spytać wolno?
 — Markiz o niczém nie wié, mój aniele! szepnęła stara księżna do ucha Zuzanny.
 — Mniemałam że on jest panem, któremu służyć powinnam, wyjąkła piękna dziewica cała zarumieniona.
 Stara księżna dała znak energicznego zaprzeczenia, a Zuzanna znowu spuściła oczy, ale nie tak spiesznie, iżby w nich nie można było wyczytać wyrazu powątpiewania.
 Rio-Santo jeszcze się jéj przypatrywał przez chwilę.
 — Pani, rzekł potem do Francuzki, którą przywołał w głąb loży, znajdź natychmiast pozór do wyjścia... Ta młoda dziewica powinna być sama kiedy tu powrócę.
 To powiedziawszy skłonił się Zuzannie i wyszedł.
 To nagłe pożegnanie może nieco obraziło owdowiałą księżnę de Gèvres, ale nie pokazała tego po sobie.
 — Kochane dziécię, rzekła, chciałabym zostać przy tobie, aby ci przewodniczyć i wspie-