Strona:PL Trolopp - Tajemnice Londynu.djvu/400

 — Eh! dla Boga! patrona z Finch-Lane!... tego co płaci... Pana Edwarda.
 — Nie ma go tam.
 — Jeżeli tak, mniejsza o to, że nie miałem ani kawałka świecy... Z Jego Wielmożnością pragnąłbym spotkać się twarz w twarz.
 — Niektórzy co go widzieli mimo jego woli, rzekł bufetowy jegomość poważnie i zwolna, potrafili dobrze milczeć...
 — Czy okupiono to milczenie?
 Jegomość potwierdził skinieniem głowy.
 — Gwineami? dodał Ślimak.
 Jegomość wyjął z zanadrza mały puginał z do brze wyrobioną i piękną klingą.
 — Nie... nie gwineami, rzekł.
 Ślimak bojaźliwém spojrzeniem ścigał rękę dżentlmena, która ukrywała mały puginał pod atłasowy kołnierz jego kamizelki.
 — A teraz, rzekł jegomość, czy pamiętasz dobrze coś widział?
 — Doskonale milordzie!
 — Na prost jakaś lady, ręka i pierścień; z drugiéj strony inna lady i jéj ramiona... piękne ramiona, milordzie!
 — Słuchaj!
 Nieznajomy wziął go za rękę i mówił z nim blizko dziesięć minut, powtarzając kilka razy