Strona:PL Trolopp - Tajemnice Londynu.djvu/43

 — Zawróć Tomciu!... płyń, Charlie! rzekł cichutko kapitan.
 Łódź odpowiedziała wyrachowanym usiłowaniom obu majtków i puściła się stroną brzegu; lecz w tém ciężka kotwica zahaczyła pokład i zatrzymała na chwilę jéj bieg.
 — Przetnijcie mi to na dwoje do wszystkich piekieł! zawołał kapitan.
 Tom silnie huknął toporem.
 — To łańcuch! mruknął zmartwiony.
 — Ho! ho! powtórzono w téj chwili. — Żadnej odpowiedzi.
 Łańcuch utrzymujący kotwicę wyprężył się i łódź gwałtownie pociągniętą została ku czarnéj massie, którą był statek strażniczy.
 Kapitan nacisnął kapelusz i chwycił za laskę.
 — Baczność! rzekł. Do djabta wcale dziś nie miałem ochoty kąpać się... Usuń się Charlie, ciężysz na klapie... Otwórz Tomciu... i ratuj się kto może!
 Nastąpiła scena teatralna.
 Dno łodzi nagle się otworzyło; ludzie i paczki wpadli w wodę. Kotwica komory przyciągnęła pusty tylko i dziurawy statek.
 Dwie drugie łodzie, korzystając z zamięszania, dostały się do miejsca wylądowania, w chwili