Strona:PL Trolopp - Tajemnice Londynu.djvu/650

 Markiz nie zaraz odpowiedział. Przeszedł się kilka razy po pokoju i znowu stanął przed doktorem Moore.
 — Gdybyś był otruł Percewala, przysięgam ci na honor, byłbym cię kazał powiesić.
 Moore zadrżał widocznie; nie było to bowiem czczą pogróżką.
 Rio-Santo od niechcenia rzucił się na sofę!
 — Ale ci się nie udało, dodał, i dla tego przebaczam ci.
 W tej chwili zegar wybił ósmą godzinę. Markiz dodał:
 — Jeszcze pięć minut mówić z tobą mogę, doktorze, a dotąd nie odpowiedziałeś na moje pytanie.
 Moore wahał się nieco. On także w swojéj sferze był dumnym i silnym. Ta rola biernego wassalizmu narzucana mu nielitościwie, oburzała w nim wszelkie natchnienia dumy, ale widać, że krępowały go mocne węzły, bo z uszanowaniem kłaniając się odpowiedział:
 — Jedyny nam pozostaje środek, milordzie. Wyznać muszę, że jest wątpliwy, i kto wie, czy nie wywoła jakiego z owych wspaniałomyślnych wstrętów, które nas niekiedy zadziwiać