Strona:PL Trolopp - Tajemnice Londynu.djvu/652

 — Tak jest milordzie: można stawić dziesięć przeciw jednemu, że młoda dziewica, o któréj mówię, umrze.
 — W okropnych męczarniach! po długich cierpieniach!
 — Tak milordzie.
 — Czyż nie możesz znaleźć innego środka, panie doktorze? rzekł Rio-Santo w najwyższém oburzeniu.
 — Jeżeli Wasza Wielmożność żądasz, poszukam; ale czas nagli, i każda spóźniona godzina pogorszą stan miss Trewor.
 Rio-Santo powiódł ręką po mocno spotniałem czole.
 — Wasza Wielmożność tylko pięć minut dla mnie przeznaczyłeś, rzekł doktor Moore, te pięć minut już upłynęło.
 — Ocal Maryę! wymówił Rio-Santo zaledwie zrozumiałym głosem.
 Doktor postąpił ku drzwiom.
 — Słuchaj mości panie! zawołał jeszcze markiz; wszak wszystko to robisz za złoto?
 — Jesteśmy w Londynie, odpowiedział uśmiechając się doktor Moore, a jam Anglik; więc zapytanie zbyteczne, milordzie.