albo okolic albo zakładników Amfilochijskich dzierzą, i żeby do Anaktorion nie posiłkowali jako wrogiemu Akarnanom. Zatém Korinthianie załogę z pomiędzy siebie do Amprakii wysłali, do trzechset hoplitów, pod naczelnictwem Xenokleidasa syna Euthyklesa; którzy z trudem ciągnąc przez Epir stanęli na miejscu.
Tymczazem Atheńczykowie na Sicylii w tejże zimie i do Himeraei wylądowali powraz z Sikeliotami z głębi kraju wpadłymi w kończyny Himeraei, i do wysp Aeola popłynęli. Cofnąwszy się zatem do Rhegion Pythodora syna Izolochosa Athenczyków dowódzcę zabierają na łodzie, jako następcę hufów którym Laches naczelniczył. Sprzymierzeńcy bowiem na Sicylii popłynąwszy do Athen nakłonili Atheńczyków do pomocniczenia im na liczniejszych nawach; lad bowiem ich (mówili) trzymają Syrakuzanie, a od morza kilku tylko statkami odcięci sposobią się flotę zgromadzając aby nie puścić mimo tej ochydy. Toż uzbroili naw czterdzieści Atheńczykowie aby je do nich wyprawić, już to sądząc że prędzej wojnę tameczną zakończą, już też pragnąc ćwiczenie dla swej floty sprawić. Jednego więc z (nowych) wodzów Pythodora wysłali na kilku nawach, Sofoklesa zaś syna Sostratidesa i Eurymedonta syna Thuklesa na większej ich liczbie wyprawić zamierzali. Phythoros tedy już objąwszy naczelnictwo po Lachesie nad łodziami popłynął z końcem zimy do Lokrow warowni, którą uprzednio Laches zdobył; lecz zwyciężony w bitwie przez Lokrów powrócił.
Wylał się też w tejże wiośnie potok ognia z Aetny, jako i dawniéj, i ziemi nieco spustoszył Katanaeów, którzy pod górą Aetna mieszkają, a która największą jest górą na Sicylii. Powiadają zaś, że to w pięćdziesiątym roku po pierwszym nastąpił ten wylew potoku ognistego, a że że wszystkiem trzy razy wybuchała Aetna odkąd Sicylia przez Greków jest zamieszkaną. Te oto wypadki w tej zimie zdarzyły się, i szósty rok wojny się skończył téj ot którą Thucydides opisał.
Strona:PL Tukidydes - Historya wojny peloponneskiéj.djvu/175
Ta strona została przepisana.
