Tak tedy obie strony przywłaszczały sobie zwycięztwo; Korinthianie zaś odpływając ku domowi Anaktorion, które jest przy upływie zatoki Amprakijskiéj, zagarnęli zdradą — było zaś spólnością Kerkyraeów i ich — i osadziwszy w niém Korinthskich mieszkańców wrócili do domu, owoż ośmiuset Kerkyraeów którzy byli niewolnikami, sprzedali, dwustu zaś pięćdziesiąt spętawszy trzymali pod strażą, lecz z wielką troskliwością obchodzili się z nimi, aby powróciwszy do Kerkyry skłonili im umysły wyspy, znajdowali się bo pomiędzy tymi w znacznéj liczbie, i wpływem pierwsi w grodzie. Kerkyra tedy w ten sposób przemogła wojną Korinthian, a nawy Atheńczyków odżeglowały z niej (do siebie). Wszakże to stało się pierwszą pobudką do wojny dla Korinthian naprzeciw Atheńczykom, iże pospołu z Kerkyraeami walczyli z nimi na morzu w czasie trwania trzydziestoletniego pokoju.
Alić natychmiast potém przyłączyły się następujące zatargi Atheńczyków a Peloponnezyan do boju pociągające. Gdy bowiem Korinthianie pracują nad tém aby się na Atheńczykach pomścić, ci zmiarkowawszy ich nienawiść ku sobie, Potidaeatom, którzy mieszkają na występie lądu Palleny, osadnikom Korinthian, swoim zaś sprzymierzeńcom czynszownym, nakazali mur ku Pallenie zburzyć i zakładników stawić, tudzież sprawników dodatkowych[1] odprawić i na potém już nie przyjmować naséłanych sobie corok przez Korinthian, z obawy aby przez Perdikkasa i Korinthian namówieni nie odpadli, i innych za sobą sprzymierzeńców w Thracyi nie pociągnęli do oderwania się od Athen. Te rozporządzenia wystósowali Atheńczykowie przeciwko Potidaeatom zaraz po bitwie morskiej pod Kerkyrą; Korinthianie bowiem wyraźnie już byli ich przeciwnikami, a Perdikkas syn Alexandra król Macedonów zawziął się także na nich, bywszy uprzednio sojusznikiem i przyjacielem. Zawziął się zaś o to, że Atheńczykowie z Filippem jego bratem i Derdasem społem przeciwko niemu występującymi związek zawarli. Uląklszy się więc tego pracował usilnie i przez posłów do Lakedaemony wyprawianych aby podniecić przeciwko Atheńczykom wojnę z Peloponnezyanami, i Korinthian pozyskiwał sobie przez odpadnięcie Potidaei; podsuwał także namowy Chalkidejczykom w Thracyi i Bottiaeom aby się razem oderwali, rozumiejąc że, jeśli sprzymierzonemi sobie mieć będzie te pograniczne okolice, łacniéj powiedzie wojnę z tamtymi. Co wszystko zmiarkowawszy Atheńczykowie a pragnąc uprzedzić oderwania się miast onych gdy właśnie wyprawili trzydzieści łodzi i tysiąc ciężkozbrojnych na ziemię Perdikkasa pod wodzą
- ↑ Epidemiurgów, byli to urzędnicy z doryjskich miast macierzystych doséłani urzędom w osadach.
