Strona:PL Unamuno - Mgła.djvu/110

raz, jeżeli nie zaczniesz pracować, będę gotowa przyjąć ofiarę don Augusta.
 — Czy pozwolisz mi Eugenjo powiedzieć ci całą prawdę... tak, z ręką na sercu?
 — Mów!
 — Wiesz, że cię kocham ogromnie, że świata za tobą nie widzę, że gotów jestem wszystko zrobić dla ciebie... ale... myśl o małżeństwie napełnia mnie paniecznym lękiem. Nie będę ukrywa? przed tobą, że mam charakter niezależny, że kocham swobodę, że nie jestem zdolny do systematycznej, ciągłej pracy. Gdy się pobierzemy i gdy będziemy mieli dzieci...
 — Tegoby tylko jeszcze brakowało!...
 Będę musiał ciężko pracować, zwłaszcza, że życie jest takie drogie! Nigdy nie zgodzę się, abyś ty miała pracować na mnie. Maurycy Blanco-Clara nie pozwoli, aby go żona utrzymywała. Ale możeby się znalazło jakieś wyjście z sytuacji... Możnaby wszystko tak sprytnie urządzić, abyś ani ty, ani ja pracować nie potrzebowali...
 — Ciekawa jestem?
 — Czy nie będziesz miała do mnie żalu, za to, co powiem?
 — Mów...
 — Jestem przekonany, że ten August jest skończonym durniem, idjotą, jakich mało...
 — Cóż stąd?
 — Chciałbym ci wszystko jasno wyłożyć, ale się boję! Czy się nie będziesz gniewać na mnie?
 — Mów, o co ci chodzi!
 — Może dobrze byłoby przyjąć nie tylko dom, ale wraz z domem i rękę Augusta.
 — Jakto? — rzekła Eugenja, zrywając się na równe nogi.
 — Wyjdziesz za niego za mąż, a ponieważ