żaden inny człowiek. Ale uważaj mój synu, wszyscy ludzie mają jednego Wszechmocnego, niewidzialnego Ojca, który ich bardzo kocha i o nich pamięta: Bóg jest jego nazwisko. Ten Bóg czyli ten niewidzialny Ojciec czyni dla naszego dobra wszystko. Nasze życie i wszystkie dobra, jakie mamy, od Niego mamy. I tego chleba nie miałbyś, moje dziecię, gdyby go Bóg nie dał. Nie żąda On niczego od nas więcej za te wszystkie dobrodziejstwa, tylko, żebyśmy Mu byli posłusznymi, czcili Go i kochali.
Co tu rybek w tej wodzie!
Co motylków w ogrodzie!
Co tu ptaszków wśród krzaczków!
Co tu ślicznych robaczków!
Co koników, co krówek!
A owieczek, jak mrówek!
Nie zrachuję wszystkiego.
Ach co tego, co tego!
— „A powiedz mi też, dziecię,
Kto wszystkiemu dał życie?
Czy to zawsze tak było?“
Dziecię rączki złożyło
I na niebo wskazało,
Bo już Boga poznało.
