na muchy zastawić. Gąsienica buduje sobie grób kunsztowny bez poprzedniej nauki. Pszczoła swoje komórki z wosku pod miarą ulepia i napełnia je na zimę miodem, którego słodycz wszelkie przechodzi słodycze. Jaskółka bez obawy przy ludzkich mieszkaniach swoje wiesza gniazdo i czuje instynktem porę, kiedy zimne porzucić ma mieszkanie, a kiedy znowu powrócić do niego. Bóg wielki w dziełach Swoich, a człowiek z pokorą powinien schylić głowę na widok tylu cudów w naturze.
Kto cię nauczył, powiedz, pszczółko mała,
Żebyś na kwiatkach słodyczy szukała?
Kto te kwiateczki żyzną rosą krzepi,
Zseła pogodę, aby rosły lepiej?
Boska to dobroć, mądrość niepojęta;
Bóg o najmniejszym robaczku pamięta.
Patrzcie, jakie to sztuczne te pajęcze sieci,
Czybyście też uprzędły taką nitkę dzieci?
