Strona:PL Urke Nachalnik - Rozpruwacze.pdf/169

brakło mu pieniędzy. Ale bez Anieli nie chcał się ruszać z Warszawy. Od świtu do nocy szukał dziecka, po wszystkich kawiarniach, hotelach, lokalach.
 Obawiał się, by Policja go nie rozpoznała. Nie chciało mu się na starość gnić w więzieniu. Nie ustawał jednak w ciągłym poszukiwaniu córki Miłość ojcowska była silniejsza od strachu przed więzieniem.
 Aniela nie mniej tęskniła za ojcem, niż „Lipa“ za córką, lecz żelazna wola zerwania ze światem przestępczym zwyciężyła. Chciała się przekonać, który świat jest lepszy. Pierwsze doświadczenia na tej drodze sprawiły jej wiele zawodu.
 Widok „Klawego Janka“, zakutego w kajdany, jeszcze silniej związał ją z jego losem.. We śnie i na jawie widziała, jak go dręczą. Dniami i nocami myślała tylko o nim.
 Sprzedała biżuterię, by kupić „wałówkę* i zanieść na Pawiak. Odmówiono przyjęcia „wałówki“. Klawy Janek“ trzymany był tak ostro, że nie przyjmowano nawet dlań pożywienia.
 Fakt ten podziałał na Anielę przygnębiająco. Przez cały dzień wałęsała się przed więzieniem z „wałówką“ w ręku, w nadziei, że może jednak uda się przesłać Jankowi paczkę. Ze łzami w oczach błagała każdego napotykanego urzędnika więziennego, by przyjął od niej paczkę dla „Klowego“. Bezskutecznie. Strażnicy więzienni nie są tak sentymentalni, by mogły ich wzruszyć łzy nieszczęśliwej dziewczyny.
 Cały tydzień Aniela warowała przed Pawiakiem, aż „wpadła w oko“ jednemu ze strażników. Gotów był oddać „Klawemu“ wałówkę, ale... Aniela splunęła mu w twarz i więcej się już przed Pawiakiem nie pokazała.
 Postanowiła szukać pracy, by pomóc ukochane-