Strona:PL Urke Nachalnik - Rozpruwacze.pdf/245

 — Czy zdajesz sobie sprawę z tego co uczyniłby teraz z tobą Janek, gdyby się dowiedział o tym wydarzeniu?
 — Przysięgam, że to się więcej nie powtórzy, Nie zdawałem sobie sprawy ze stanu duchownego. To były czary... psychoza... to było coś silniejszego ode mnie.
 — Znam ten stan duszy — odparł spokojnie Krygier. — Chyba ci wiadomo, że wśród nas przebywa jeszcze jedna kobieta. Tamta może nie pogardzałaby tobą...
 To było czymś gorszym od policzka.
 Moryc milczał Krygier ciągnął dalej:
 — Straciłem do ciebie zaufanie. Przybyłeś aż z Ameryki, by ratować przyjaciela, ale byłeś tak podły, by popełnić zbrodnię, którą w naszym świecie zmywa się tylko krwią.
 Moryc wpił wzrok w Krygiera, który przy tych słowach począł manipulować rewolwerem.
 — Co zamierzasz uczynić?! — zawołał przerażony Moryc.
 — Ja, nic? Tylko ty! Oto masz rewolwer! Uczyń to, co my powinniśmy z tobą uczynić!..
 W tym drzwi się uchyliły i profesor wślizgnął się do pokoju. Krygier powitał go uśmiechem.
 — To nie ładnie z pańskiej strony, panie profesorze. Pan już zanadto miesza się w nasze sprawy.
 — A pan bije po twarzy zbyt głośno — odrzekł z uśmiechem przybyły.
 Sprawa przyjęła teraz inny obrót. Nie trzeba chyba dodawać, że Moryc ocalał dzięki interwencji profesora, który, po zlikwidowaniu zatargu, z pośpiechem zanotował coś w swoim notesiku.
 Krygier odzyskał dobry humor i zauważył:
 — Panie profesorze, składam panu ofertę: mo- Aniela nie wzywała pomocy, nie odpowiedziała