Strona:PL Urke Nachalnik - Rozpruwacze.pdf/246

że pan przyłączy się do naszej grupy, wierzę, że z czasem stałby się pan wcale dobrym fachowcem.
 Wszyscy wybuchnęli śmiechem. Profesor podziw kawał za zaufanie.
 Krygier wręczył lekarzowi kilkaset dolarów za pomoc okazaną Jankowi.
 — Panowie mnie obrażają — odrzekł lekarz — Nie przyjmę żadnego honorarium.
 — Profesor boi się, a nuż banknoty są sfałszowane. — zażartował Moryc.
 — Nie dlatego.
 — Może, że pochodzą z kradzieży — ironizował Krygier. — Więc niechaj pan wie, że wszystkie waluty przesiąknięte są potem i krwią, a kasy, z których wydobywamy pieniądze przechowują właśnie skarby gromadzone cudzą krzywdą...
 — Według pana, nie ma uczciwie zarobionych pieniędzy? Przyjm pan honorarium, bo pan, panie profesorze uczciwie je zarobił.
 — Ja może tak, ale panowie? Żałuję bardzo, ze moja obecność nie wpłynęła uszlachetniająco na was... I dlatego będzie lepiej, gdy się rozstaniemy. Pozwolicie że od czasu do czasu was odwiedzę.
 — To będzie niemożliwe, bo jutro opuszczamy Poznań.
 — Obawiacie się mnie — zauważył dotknięty profesor.
 — Nie, dalecy jesteśmy od tego. Wystarczy nam pańskie słowo honoru. Uważamy jednak za wygodniejsze dla obu stron aby nasza znajomość ustała. Willę sprzedałem i już jutro ją opuszczamy — oświadczył Krvger.
 Gdy profesor żegnał się z Jankiem, wszystkich ogarnęło wzruszenie, ale wraz z zamknięciem przez