Strona:PL Urke Nachalnik - Rozpruwacze.pdf/27

 — Jak długo się znacie, że taki pewny jesteś — zapytał „Lipa“ drwiąco.
 — Pracujemy razem już kilka lat. Nie jedno pudło rozpruliśmy. Takiego złodziejskiego charakteru na całej kuli ziemskiej nie znajdziesz. Cwańszy jest od nas wszystkich, nawet i od ciebie, Stasiek.
 — Masz rację, — roześmiał się Lipa. — Janek jest mądrzejszy i cwańszy od nas wszystkich. Najlepszy dowód, że zginął z forsą. Przysiągłbym że len spryciarz już buja gdzieś zagranicą.
 — Ja też tak myślę, — zawołał Felek.
 Wtem ozwał się dzwonek przy drzwiach.
 „Lipa“ otworzył drzwi. Aniela wpadła do pokoju, wymachując gazetą, i krzyknęła zadyszana:
 — Czytajcie! Dranie! Wasza robota!…
 Nikt nie miał odwagi zajrzeć do gazety.
 — Dlaczego nie czytacie?.. Brak wam odwagi?.. Co? Podli!…
 Sama schwyciła gazetę i poczęła czytać na głos, akcentując każde słowo:

NIEBYWAŁE WŁAMANIE

 Dzisiejszej nocy dokonano wielkiego włamania, jakiego kroniki policyjne nie notowały już od szeregu lat. Do pałacu hrabiny M. dostali się włamywacze przez podkop z piwnicy. Kasa ogniotrwała w gabinecie hrabiny została ogołocona doszczętnie. Jak nas informują, łupem złodziei padło przeszło sto tysięcy dolarów i inne obce waluty. Warto zaznaczyć, że hrabinę M. kilkakrotnie usiłowano już okraść.

 Aniela wyprostowała się obrzucając obecnych pogardliwym wzrokiem, po czym dodała głosem prokuratorskim:
 — Czy nie macie wyrzutów sumienia?
 — Na razie, nie, — uśmiechnął się Antek.