Strona:PL Urke Nachalnik - Rozpruwacze.pdf/274

 — Pewnie! Wszystkie nieszczęścia pod słońcem biorą swój początek w miłości.
 Zapanowało milczenia, które Krygier przerwał nagłym pytaniem:
 — Czy byłaś kiedyś uwięziona?
 — Nie.
 — Ani zakuta w kajdany?
 — Chyba że nie.
 — A nikt ci w oczy nie pluł i nie wołał „złodziej“?
 — Nie.
 — O, nie życzę ci tego, abyś przechodziła moje koleje życia. Szkoła życia wyposażyła mnie w stalowe nerwy, nie czułe na łzy, cierpienia i inne subtelne uczucia, jak np. — „miłość“. Znam jedną tylko wartość — pieniądze. Wiem, ze za pieniądze szczęścia kupie nie można! Ale przy pomocy pieniędzy można niejedno nieszczęście ominąć...
 — Gdyby nie ty, dawnobym już zerwała z tym ohydnym życiem. Dla ciebie grzęznę coraz głębiej w błocie. Kto wie, czy koniec końców nie dostanę się za kraty. A co wówczas stanie się z moimi dziećmi?
 Regina zalewała się łzami.
 — Przestań. Uważaj co ci powiadam. Jeszcze jedną robotę wykonamy w Polsce i koniec. Wyjedziemy zagranicę. Do Paryża lub Londynu. Dokąd zechcesz. Dopomogę ci w urządzeniu magazynu. Będziesz mogła prowadzić spokojny tryb życia. Stawiam ci tylko jeden warunek.
 — Nowy warunek? — przeraziła się Regina.
 Krygier krążył po pokoju zdenerwowany. Zastanawiał się, widać, nad tym, jak przystąpić do sedna sprawy.
 Wreszcie przystanął, wyjął monokl z oka i, spojrzawszy prosto w twarz Reginie, zapytał: