Strona:PL V Hugo Pracownicy morza.djvu/142

 — Zapłaci.
 — Dobrze więc, Blasquito zabierze tego człowieka na swoją łódkę.
 — Nie będzie się go wypytywał skąd pochodzi?
 — Nam nic do tego.
 — Nie zapyta nawet o nazwisko?
 — A to na co? Co nam po nazwisku, byle miał nabity worek.
 — Dobrze; więc ów człowiek, czeka w tym domu.
 — Trzeba pomyśleć, żeby miał co jeść.
 — Znajdzie.
 — Gdzie?
 — W tym worku, który tu z sobą przynoszę.
 — Bardzo dobrze.
 — Czy mogę go tu zostawić?
 — Kontrabandziści nie są złodziejami.
 — A wy, kiedy wyruszacie na morze?
 — Jutro rano. Gdyby wasz człowiek był gotów, zabralibyśmy go zaraz.
 — Nie jest gotów.
 — Jak mu się podoba.
 — Ile dni ma czekać w tym domu?\
 — Mniej więcej, dwa, trzy lub cztery dni.
 — Czy pewno wróci Blasquito?
 — Z pewnością.
 — Tu? Do Plainmont?
 — Do Plainmont.
 — W którym tygodniu?
 — W przyszłym.
 — Którego dnia?
 — W piątek, w sobotę lub w niedzielę.
 — I nie zawiedzie?
 — Jest przecie moim imiennikiem.
 — I w każdej porze tu przybywa?