Strona:PL V Hugo Pracownicy morza.djvu/197

 — Tak, koło Domów.
 — Z Jersey widać ośm skał.
 — Tak, z wybrzeża Azette. Nie ośm, ale siedm.
 — Podczas odpływu morza można spacerować po Minquiers.
 — Bezwątpienia; woda zupełnie opada.
 — A Dirouilles?
 — Między Dirouilles a Minquiers niema nic wspólnego.
 — Chcę powiedzieć, że i te niebezpieczne.
 — Od strony Granville.
 — Widzę, że panowie z Saint-Malo tak jak i my lubicie żeglować po tem morzu.
 Tak jest, odrzekł mieszczanin; w tym tylko różnica, żeśmy się przyzwyczaili do niego, a wy je kochacie.
 — Dobrzy z was marynarze.
 — Ja się trudnię handlem wołami.
 — Kto to jeszcze był z Saint-Malo?
 — Surcouf.
 — Jeszcze ktoś inny!
 — Duguay Tronin.
 Tu wmieszał się do rozmowy paryski komiwojażer.
 — Duguay Trouin? wzięty do niewoli przez Anglików. Dzielny to był człowiek, — a miły ile dzielny. Spodobał się pewnej Angielce, i ona to skruszałą jego więzy.
 W tej chwili zagrzmiał piorunujący głos:
 — Tyś pijany!

---