Strona:PL V Hugo Pracownicy morza.djvu/238

 Dama Biała mieszka w górnej Tau de Pez, Dama Szara chętniej przebywa w dolnej Tau de Pez, Dama Czerwona zamieszkuje opokę na północy Ławy Markiza, a Dama Czarna mieszka w Wielkim Etacre, na zachód Li-Houmet. W noc jasną, księżycową, panie te wychodzą i niekiedy się spotykają.
 Ludziom bez przesądu czarna ta postać mogła się wydać żaglowym statkiem. Skaliste zatory, po których zdawał się przesuwać, mogły w rzeczy samej ukrywać tułów łodzi żeglującej za niemi, i pokazywać tylko same żagle. Nie bez słuszności jednak zapytywał się strażnik, jaka łódź ośmieliłaby się o tej porze żeglować między Li-Hou, Grzesznicą, Iglicami i cyplem Léré? I w jakim celu? Prawdopodobnie była to Czarna Dama.
 Gdy księżyc się wysunął ponad dzwonnicę kościoła St. Piotra Lesistego; sierżant zamku Rocquaine, podnosząc część zwodzonego mostu, dostrzegł przy zatoce statek żaglowy, który zdawał się płynąć z północy na południe.
 Na południowem wybrzeżu Guernesey, za Plainmont, w głębi zatoki, pełnej przepaści i skał podwodnych, sterczy stroma skała, tworząca dziwny port, który pewien Francuz, mieszkający na tej wyspie od r. 1853, być może ten sam, który to opisuje, nazwał Portem na czwartem piętrze, i nazwa ta ogólnie jest przyjętą. Port ten dawniej zwany Mole, jest skalistą płaszczyzną, częścią naturalnych kształtów, częścią ociosaną, a czterdzieści stóp wysoką nad poziom morza. Dwie grube tarcice dębowe, równoległe i ukośne łączą wierzchołek skały z morzem. Łodzie, ciągnione na łańcuchach po tych tarcicach windują się w górę, i po nich także niby po szynach spuszczają na wodę. Dla ludzi są schodki. Owego czasu kontrabandziści