Strona:PL V Hugo Rok dziewięćdziesiąty trzeci.djvu/29

Ta strona została przepisana.



CZĘŚĆ PIERWSZA.

NA MORZU.
Księga pierwsza.
LAS SAUDRAIE.

W końcu maja 1793 r. batalion paryzki, wysłany przez Santerre’a[1] do Bretanii, tropił nieprzyjaciela w strasznym lesie Saudraie w Astille. Batalion ten, zdziesiątkowany przez ciężką wojnę domową, liczył zaledwie trzystu ludzi. Było to w owym czasie, gdy po bitwach w Argonne i pod Jemmapes i Walmy[2] z pierwszego batalionu paryzkiego, liczącego sześciuset ochotników, pozostało dwudziestu siedmiu ludzi, z drugiego trzydziestu trzech, a z trzeciego pięćdziesięciu siedmiu. Czasy walk bohaterskich.

  1. Piwowar paryzki, za Konwencyi generał gwardyi narodowej paryzkiej, później mianowany generałem w Wandei.
  2. Miejscowość wsławiona zwycięztwami Dumouricz’a i Kellermana nad Austryakami i Prusakami w r. 1792.