Strona:PL Verne - Czarne Indye.pdf/39

— 31 —

 — Nie, panie Starr, ojciec mój nic nie pisał.
 — To dobrze! — odrzekł James Starr, nie wspominając nic o anonimowym liście.
 A potem dodał:
 — Czy nie możesz mi powiedzieć czego stary Szymon żąda odemnie?
 — Panie Starr, mój ojciec chce sam o tem z panem pomówić.
 — Ale ty wiesz o co chodzi?
 — Wiem panie.
 — To dobrze, nie pytam się więcej. W dro­gę tedy, bo pilno mi rozmówić się z Szymo­nem Ford. Ale, ale, gdzie mieszkacie?
 — W kopalni.
 — Jakto? W sztolni Dochart?
 — Tak panie.
 — Jakżeż to być może! A więc twoja ro­dzina nie opuściła kopalni po ukończeniu robót?
 — Ani na dzień jeden. Pan zna mego ojca, panie Starr. Tam się urodził, tam pragnie umrzeć.
 — Rozumiem cię Henryku.. rozumiem. To jego rodzinne miejsce ta kopalnia! Nie chciał jej opuścić. I podoba wam się tam?
 — Bardzo, proszę pana — odrzekł młody górnik. — Kochamy się serdecznie i nie wiel­kie mamy potrzeby.
 — A więc, Henryku, w drogę!