Chcesz miéć fujarkę, by na jéj głos podskoczyły nieochocze nogi, a z grobu powstały trupy, i okazały czerstwe, stare postacie, pośpiesz do boru.
W ciemnym borze szukaj wiérzby, wierzby zielonéj, coby nigdy nie słyszała szumu wody, ni piania koguta. Bo na pienie kura uciekają i duchy i wiedźmy; a wierzba, co słyszała szum wody, nie poruszy na korowód nieochocze nogi.
Chcesz, by cię każda dziewa kochała, złap niedoperza, nakryj glinianym garnkiem, i o północy połóż go W mrowisko: o drugiéj północy nazajutrz zbierz kościotrup, a w nilu znajdziesz widły i grabie. Lubą dziewkę przyciągnij grabiami, a kochankę miéć będziesz: chcesz mieć przyjaciela wybranego parobka, przyciągaj grabiami. A jeżeli nieluba sercu ścigać cię będzie natrętną miłością, odepchnij widłami, a wstręt uczuje dla ciebie. Gdy który będzie narzucać się twéj przyjaźni, a jéj nie wart i niegodzien, odepchnij go widłami, a odstręczysz na zawsze.
Tak przez fujarkę otoczysz się wesołością i przeszłością; tak przez kości niedoperza otoczysz się miłością i przyjaźnią.
A jeżeli zapragniesz odgadnąć ciemną przyszłość, nieodgadnioną, zapragniesz skarbów, posłuchaj ostatniéj rady:
W wigilię świętego Jana rozkwita paproć o saméj północy; ale niełatwie kwiatu dostaniesz; strach zatrzyma bieg krwi w tobie, zlodowacieje serce, a w szpiku mrowiska poczujesz. Nienaliczysz gromów, które ziemią wstrząsną. Każdy włos na głowie stanie ci prosto jak topol, a srogi pogwizd nie nachyli go nawet. Jeżeli dotrzymasz pola, z odwagą otrzymany kwiat w zdobyczy rozjaśni ci przyszłość, i wzbogaci złotem.
Tak więc przez kwiat paproci zostaniesz bogaczem i w przyszłość jak w zwierciadło poglądać będziesz.
