Ta strona została uwierzytelniona.
II
Kiedy wiosenny deszcz
O szyby się roztrąca —
Mnie szepcze cichy dreszcz:
„Szeleszczą łzy tysiąca...”
Kiedy słoneczny wschód 5
Promieńmi się migoce —
Mnie mówi zimny chłód:
„Idą tysiącom noce...”
Kiedy jesienny wichr
Poświstem mię obudzi — 10
Mnie niesie wielki żal,
Jęki tysiąca ludzi...
A gdy srebrzysty szron
Opadnie baldachimem —
Mnie woła cichy zgon 15
Na śmierć, na wieczną zimę...
Regulice
