Ta strona została uwierzytelniona.
IDĘ KU TOBIE...
I
Idę ku Tobie... a myśl mię wyprzedza,
Lecąc wśród mgławic, jak spragniona kania —
I chociaż nie wiem Twojego nazwania:
Czy imię Twoje Spokojność czy Wiedza —
Idę ku Tobie... Choć mgły nie rozrzedza 5
Wzrok, ni przede mną drogi nie odsłania,
Choć mię strach ziębi i bojaźń zbłąkania,
Gdy mi ostatnia we mgle ginie miedza —
Idę ku tobie... Z zapałem pielgrzyma,
Z ufnością dziecka idę wśród padołu, 10
Ze mną tęsknica i smutek pospołu...
I nie wiem, kędy droga się zatrzyma:
Czy tu na ziemi, na słońcu, czy w niebie —
Idę i szukam, jakbym szukał siebie...
1. VIII. [18]98
