Strona:PL Władysław Orkan-Poezje Zebrane tom 2.pdf/333

333

PIELGRZYM

I

Szara kraino jałowców i polan!
 Bardzo mi droga sercu od kołyski!
Przed żadną siłą nie uginam kolan —
 Lecz Tobie jestem pokorny i niski.
I tak się korzę przed Twoim ubóstwem,        5
Jak dziady moje przed pogańskim bóstwem.

Dawno to bardzo, dawno, gdym Cię widział
 W innych kolorach i w jaśniejszej szacie...
Dzisiaj, gdy mi już cały świat zohydział —
 Inaczej pewno spoglądam i na Cię...        10
Ty mi już szara, jak dawna mogiła —
Taka posępna, nędzna... a tak miła!

I wiatr już szumi nie w rodzimej gwarze,
 Lecz w jakichś jękach głuchych i zadumie...
Z polan i szczytów zbiegł w dół —  na smęntarze        15
 I jęczy, płacze, zda się, że rozumie
Tych, którzy przeszli — i tych, co nie przyjdą,
Aż nowe słońca na obłoki wnijdą...

I zdaje mi się wciąż, że ku mnie płyną,
 Wołania wiatrów tak rzewne i ciche        20