czy pamiątki godnych opisał był wierszem Samuel ze Skrzypny Twardowski, żywot Władysława czwartego, moskiewską i tę chocimską ale succincte[1] bardzo, jakoby in alio proposito occurentem materiam[2], ekspedycyą[3]; alić ją zaraz summo cum dedecore[4] narodu naszego, na sejmie warszawskim publico decreto[5] na ofiarę Moskwicinowi spalono, i przewiódł to Kazimierz, choć jemu dedykowana była, na sobie, jakoby sam co gloriosius[6] sprawił. Nie jednemu tu zaprawdę pióro wyleci z ręki, kiedy miasto nagrody i podziękowania ad rogum monumenta nostra damnantur. Ridere libet stulticiam eorum, qui praesenti potentia credunt extingui posse etiam sequentis aevi memoriam[7], bo i ta księga na świecie: ale choćby jéj nie było, żyje jeszcze napoły między nami ludzi tych, którzy Władysława i moskiewskie pamiętają tryumfy, owo zgoła memoriam ipsam cum voce perdidissemus, si tam in nostra potestate esset oblivisci, quam tacere[8].
Transakcyi tedy wojny chocimskiéj, jedno przez lat ośmdziesiąt ab excessu divi Stephani[9], jakośmy z za morza przywieźli króla, memorandum facinus[10], do rąk ludzkich podaję, które Bogu naprzód, a potém sprawnym hetmanom, naostatek rycerstwu swemu winna przyznać korona nasza i cokolwiek tam gloriae partum[11]; królowi to, co omissum[12], kiedy ze stem tysięcy wojska inkludując Pospolite Ruszenie siedział deses[13] we Lwowie, choć mu pod nos Tatarowie na Podolu kurzyli; quantum praestitisset[14], gdyby był na przemorzone, zniewczasowane i już zwątpiałe pogaństwo przybył do swoich: historya nauczy. Władysław jako wszedł w obóz, tak z łóżka nie wstał i razu, podobien owemu królowi, co go Węgrzy z sobą na wojnę w kolebce wozili. Domowych z Kozaki i z Tatary
- ↑ zwięźle.
- ↑ rzecz, która przypadkowo do innego przedsięwzięcia się przyłączyła.
- ↑ Władisław IV Krol Polski y Szwedzki. Samuela z Skrzypny Twardowskiego. W Lesznie, u Daniela Vetterusa roku MDCL (1650) fol. str. 275; całe dzieło kursywą drukowane.
- ↑ ze straszną hańbą.
- ↑ wyrokiem publicznym.
- ↑ godniejszego chwały.
- ↑ pomniki nasze skazywane są na stos. Trudno się nie śmiać z głupoty tych, co mniemają, że potęgą obecną można zniszczyć nawet pamięć wieku następnego.
- ↑ stracilibyśmy byli pamięć wraz z głosem, gdyby w mocy naszéj było zapomniéć, tak jak możemy milczéć.
- ↑ od zgonu ś. p. Stefana.
- ↑ dzieło pamięci godne.
- ↑ dla sławy uczyniono.
- ↑ zaniedbano.
- ↑ bezczynnie.
- ↑ czego-by był dokonał.
