Ta strona została przepisana.
Stron.
Osman smutny
238
Zienowicz kasztelan polocki poległ
239
Chorągiew Chodkiewiczowa wzięta
240
Chodkiewicz w pole wychodzi
241
Turcy paszują. Żałoba Chodkiewiczowa
242
Rada. Wejerowe zdanie
243–244
Sajdaczny radzi w nocy uderzyć na Turki
245
Sobieski
246–247
Przygotowanie do wycieczki nocnej
248
Nie nadała się nocna wyprawa
249
List od Raduła
250
Czeladź luźna
251
Turcy przestrzeżeni od naszych zbiegów. Kozacy w nocy w obozie tureckim. Obozu polskiego wizerunek
252
Mowa Sobieskiego do wojska zaporowskiego
253
Lubomirski potwierdza
254
Zieliński jedzie do obozu tureckiego
259
Karakasz basza
261–262
Karakasz szturmuje
263
Turcy przegrali i Karakasz zabit
265
Zabitego Karakasza w nocy biorą
267
Osmanowa żałoba
268
Królestwa różne
268
Koło generalne u Chodkiewicza
270
Lipski mówi
271
Chodkiewicz swoje rycerstwo zachęca
272–274
Kozacka nocna na Turki wycieczka
274
Chodkiewicz słabieje
275
Kochowski do króla. Harce
276
Zieliński powrócił od Turków
277
Dilawer przyjechał i wezyrem został
278
Dilawer swoję starość uważa
279
Kizlaraga. Ustęp
280
Arystypus
282
Wezyr z Kizlaragą
283
Kozacy w obóz turecki wpadają w nocy
283
Chodkiewicz świat żegna
284–286
