Strona:PL Wacław Potocki - Ogród fraszek T1.djvu/013

Str.

225. 

Paradoxum Ecclesiastici. (D.) 

 110

226. 

Do sordidata. (F.) 

 111

227. 

Gadka. (F.) 

 111

228. 

Pijaństwo. (D.) 

 111

229. 

Na toż. (D.) 

 112

230. 

Do pijanice. (F.*) 

 113

231. 

Bankiet senatora jednego. (N.*) 

 113

232. 

Gadka. (F.) 

 113

233. 

Druga. (F.) 

 114

234. 

Prożna sława. (N.) 

 114

235. 

Sąsiad bogaty z ubogim. (F.*) 

 115

236. 

Racya na żonę młodą. (F.*) 

 115

237. 

Stołowy przyjaciel. (P.) 

 115

238. 

Śmiech. (D.) 

 116

239. 

z Marcyalisa. (F.) 

 116

240. 

Łacniej jednej matce dziesięć synow, niż tym dziesięciu jednę pożywić matkę. (F.) 

 116

241. 

Za śmiechem płacz w tropy. (P.) 

 117

242. 

Kto nie ma dzieci nie ma frasunku. (P.) 

 117

243. 

Rozkosz cielesna. (S.) 

 117

244. 

Rożnica między dobrym a złym. (D.) 

 118

245. 

Rożność żądzy cielesnej od duchownej. (D.) 

 118

246. 

Syta miłość w Amnonie. (P.) 

 118

247. 

Gorszy niepewny przyjaciel, niż pewny nieprzyjaciel. (P.) 

 119

248. 

Słuszna skarga. (S.) 

 120

249. 

Przyjaźń możnego z uboższym. (F.*) 

 120

250. 

Stary przyjaciel i stary sługa. (P.) 

 120

251. 

Śmierć nieużyta za gardło chwyta. (P.) 

 121

252. 

Przykład w obieraniu towarzysza. (N.) 

 121

253. 

Na doktory prawdziwa. (P.) 

 122

254. 

Na toż drugi raz. (P.) 

 122

255. 

Pytanie. (F.*) 

 122

256. 

Pierwej Sobkowi potym Dobkowi. (P.) 

 122

257. 

Miłość miłość rodzi. (P.) 

 123

258. 

Honores mutant mores. (P.) 

 123

259. 

Czego człowiek zataić nie może 

 123

260. 

W dobrym bycie przyjaciel. (P.) 

 124

261. 

Cuchnienie z ust. (F.*) 

 124

262. 

Dowcip w potrzebie największy. (P.) 

 124

263. 

Chlebem, czapką, solą. (P.) 

 125

264. 

Przed zazdrością w niebie nie być. (P.) 

 125

265. 

Na toż drugi raz. (P.) 

 126